Olympiakos liosion f.c: 2009

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΝΕΩΝ ΛΙΟΣΙΩΝ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Αθλητικός Εκδρομικός Σύλλογος «Ολυμπιακός» Νέων Λιοσίων (Α.Ε.Σ. Ολυμπιακός Λιοσίων) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος της Αθήνας που εδρεύει στο Ίλιον Αττικής, τα παλιά Νέα Λιόσια, όπως ονομάζονταν ως το 1994. Ιδρύθηκε το 1952, έχει ερυθρόλευκα χρώματα και έμβλημα τον αναμμένο πυρσό.
Ως έδρα χρησιμοποιεί το Δημοτικό Στάδιο Ιλίου χωρητικότητας 864 θεατών. Τη δεκαετία του ’70 ο Ολυμπιακός Λιοσίων είχε συνεχείς παρουσίες στη Β΄ Εθνική, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μέχρι πρόσφατα έχει αγωνιστεί πάνω από δέκα σεζόν στη Δ΄ Εθνική. Το 2010-11 ο σύλλογος αγωνίστηκε στην Α΄ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών.
Ως το 1979 ο Ολυμπιακός Λιοσίων κατείχε το σπάνιο ρεκόρ να μην έχει υποβιβαστεί ποτέ από την ημέρα της ίδρυσής του, δηλαδή επί 27 χρόνια μόνο ανέβαινε κατηγορίες.

Ιστορικά στοιχεία
Ο Ολυμπιακός Ν. Λιοσίων ιδρύθηκε το 1952 από μια παρέα δημοτών της περιοχής, με πρώτο πρόεδρο το Νίκο Σκαρπέλη. Στην 60χρονη ιστορία του συλλόγου μεγάλη οικονομική συνεισφορά είχαν οι Κώστας και Βασιλης Λιόσης, Γιάννης Πελεκούδας, Θεοδώνης, Οικονομόπουλος, Τσίγκος, Β. Παπαδάκης, Τ. Μαρσώνης, Μανωλίτσης, Β. Αλατάς, Γ. Πολίτης, Γιάννης Χαραλαμπόπουλος και Ζαχαρίας Χατζής.
Από το 1952 που ιδρύθηκε ως το 1979 ανέβαινε συνεχώς κατηγορίες, χωρίς να υποβιβαστεί ούτε μια φορά, κάτι απου αποτελεί σπάνιο ρεκόρ. Η 27χρονη συνεχής ανοδική πορεία του ξεκίνησε από τη Δόκιμη κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών, έπειτα εντάχθηκε στη Γ΄, το 1957 ανέβηκε στη Β2, το 1959 στη Β1, το 1961 στην Α2, το επόμενο έτος στην Α1 και το 1965 στην Α΄, όπου παρέμεινε ως το 1973, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το 1966-67 έκανε μια σπουδαία σεζόν. Ισοβάθμησε στην πρώτη θέση με τον Α.Ο. Πετραλώνων αλλά ηττήθηκε στον αγώνα κατάταξης με 3-0 χάνοντας την ευκαιρία να διεκδικήσει την άνοδο στη Β΄ Εθνική. Η επόμενη καλή σεζόν και δεύτερη χαμένη ευκαιρία ανόδου ήταν τη σεζόν 1970-71, όταν τερμάτισε στη 2η θέση του β΄ ομίλου.
Σύμφωνα με την προκήρυξη τρεις αθηναϊκές ομάδες θα προκρίνονταν στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου στη Β΄ Εθνική. Έτσι έδωσε αγώνα κατάταξης με το 2ο του α΄ ομίλου Ορφέα Αιγάλεω, στον οποίο ηττήθηκε με 2-1.
Η τρίτη ευκαιρία του δόθηκε δυο χρονιές αργότερα, το 1972-73, όταν τερμάτισε πρώτος στο β΄ όμιλο. Στη συνέχεια έχασε τον τίτλο, αφού ηττήθηκε με 4-2 από τον Αστέρα Ζωγράφου στον αγώνα ανάδειξης πρωταθλητή Αθήνας, αλλά στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου τερμάτισε 1ος στον όμιλό του κερδίζοντας την άνοδο στη Β΄ Εθνική, αφού νίκησε στον αποφασιστικό αγώνα με 1-0 τον Αστέρα που απέτυχε να ανεβεί κατηγορία. Την ομάδα του Ολυμπιακού Ν.Λ. εκείνη τη σεζόν αποτελούσαν:
Σύνθεση 1973: Παϊπέτης (τερμ.), Μπασαράς, Παπακώστας, Μάντζιος, Κουτσουδάκης, Δέδες, Ταβάκος, Πολίτης, Δημόπουλος, Μασκαλέρης, Σκαφίδας, Μπόττης, Αραπίνης. Προπονητής Μπάμπης Δρόσος.^[1]

Στη Β΄ Εθνική είχε συνεχή παρουσία ως το 1979, με καλύτερη παρουσία τη σεζόν 1974-75, όταν τερμάτισε στην 8η θέση. Είχε αρκετά ανταγωνιστική ομάδα και δύο φορές (1976, 1977) έφτασε στους 16 του Κυπέλλου Ελλάδος. Μάλιστα το 1977 απέκλεισε τον Πανιώνιο και στους 16 αποκλείστηκε στην παράταση από τον Εθνικό στο Στάδιο Καραϊσκάκη:
Κύπελλο Ελλάδος 1976
Ολυμπιακός Λιοσίων - Πανσερραϊκός: 1-0

Φ.Α.Σ. Νάουσα - Ολυμπιακός Λιοσίων: 0-1

ΑΕΚ - Ολυμπιακός Λιοσίων: 6-0

Κύπελλο Ελλάδος 1977
Ολυμπιακός Λιοσίων - Πανιώνιος: 2-1

Ολυμπιακός Λιοσίων - Α.Ο. Κιλκισιακός: 4-1

Εθνικός Πειραιώς - Ολυμπιακός Λιοσίων: 1-0 (παράταση)

Το 1979 τερμάτισε τελευταίος και υποβιβάστηκε για πρώτη φορά έπειτα από 27 χρόνια συνεχούς ανοδικής πορείας, κάτι που αποτελεί ένα σπουδαίο ρεκόρ, ίσως μοναδικό για ερασιτεχνικό-ημιεπαγγελματικό σωματείο. Ακολούθησε μια αναλαμπή, αφού επανήλθε αμέσως στη Β΄ Εθνική, για να υποβιβαστεί ξανά. Μεσολάβησε μια σεζόν στη Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική και ακολούθησαν πέντε σεζόν στη Δ΄ Εθνική ως το 1987. Τα επόμενα χρόνια ως σήμερα αγωνίζεται κυρίως στην Α΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ αλλά είχε και αρκετές παρουσίες στη Δ΄ Εθνική (1992 ως 1994, 1995 ως 1999, 2006 ως 2010).

1952 ως 1956: Δ΄ και Γ΄ ΕΠΣΑ.

1957 ως 1959: Β2΄ ΕΠΣΑ

1959 ως 1961: Β1΄ ΕΠΣΑ

1961-1962: Α2΄ ΕΠΣΑ

1962 ως 1965: Α1΄ ΕΠΣΑ

1965 ως 1973: Α΄ ΕΠΣΑ

1973 ως 1979: Β΄ Εθνική

1979-1980: Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική

1980-1981: Β΄ Εθνική

1981-1982: Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική

1982 ως 1987: Δ΄ Εθνική

1987 ως 1992: Α΄ ΕΠΣΑ

1992 ως 1994: Δ΄ Εθνική

1994-1995: Α΄ ΕΠΣΑ

1995 ως 1999: Δ΄ Εθνική

1999 ως 2007: Α΄ ΕΠΣΑ

2007 ως 2010: Δ΄ Εθνική

2010-2011: Α΄ ΕΠΣΑ

Παρουσίες στις εθνικές κατηγορίες
Β΄ Εθνική [Επεξεργασία]
1973-74 (Β΄ όμιλος): 9η θέση/20 ομάδες, 42 β. (48-46 γκολ).

1974-75 (Α΄ όμιλος): 8η θέση/20 ομάδες, 41 β. (51-47 γκολ).

1975-76 (Νότιος όμιλος): 16η θέση/20 ομάδες, 35 β. (37-48 γκολ).

1976-77 (Νότιος όμιλος): 10η θέση/20 ομάδες, 38 β. (45-49 γκολ).

1977-78 (Νότιος όμιλος): 14η θέση/20 ομάδες, 37 β. (38-49 γκολ).

1978-79 (Νότιος όμιλος): 20η θέση/20 ομάδες, 26 β. (35-65 γκολ), υποβιβάστηκε.

1980-81 (Νότιος όμιλος): 18η θέση/20 ομάδες, 31 β. (46-63 γκολ), υποβιβάστηκε.

Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική
1973 (ειδικό πρωτάθλημα, Η΄ όμιλος): 1η θέση/5 ομάδες, 21 β. (11-4 γκολ), άνοδος.

1979-80 (Α΄ όμιλος): 2η θέση/20 ομάδες, 54 β., άνοδος.

1981-82 (Β΄ όμιλος): 8η θέση/16 ομάδες, 32 β. (51-38), υποβιβάστηκε.

Δ΄ Εθνική
1982-83 (Β΄ όμιλος): 9η θέση/19 ομάδες, 40 β. (48-32 γκολ).

1983-84 (Α΄ όμιλος): 6η θέση/18 ομάδες, 40 β. (63-31 γκολ).

1984-85 (Β΄ όμιλος): 9η θέση/19 ομάδες, 39 β. (50-36 γκολ).

1985-86 (Β΄ όμιλος): 9η θέση/19 ομάδες, 36 β. (41-44 γκολ).

1986-87 (Β΄ όμιλος): 12η θέση/18 ομάδες, 31 β. (41-44 γκολ).

1992-93 (3ος όμιλος): 12η/20 ομάδες, 58 β. (49-41 γκολ).

1993-94: υποβιβάστηκε.

1995-96 (Α΄ όμιλος): 4η θέση/18 ομάδες, 68 β. (61-34 γκολ), έχασε την άνοδο για ένα βαθμό.

1996-97 (Α΄ όμιλος):

1997-98 (Α΄ όμιλος): 7η θέση/17 ομάδες, 53 β. (56-32 γκολ).

1998-99 (Α΄ όμιλος): 13η θέση/18 ομάδες, 33 β. (36-61 γκολ), υποβιβάστηκε.

2007-08:

2008-09 (8ος όμιλος): 7η θέση/14 ομάδες, 34 β. (33-35).

2009-10: υποβιβάστηκε.

Τίτλοι - Διακρίσεις
Ρεκόρ χωρίς υποβιβασμό: 27 σεζόν (1952 ως 1979).

Πρωταθλητής ΕΠΣΑ (2): 1994-95, 2006-07 (συμπρωταθλητής)

Δευτεραθλητής ΕΠΣΑ (πρωταθλητής ομίλου): 1966-67, 1972-73 (πρόκριση στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου στη Β΄ Εθνική), 1991-92 (άνοδος στη Δ΄ Εθνική).

Πρωταθλητής Ειδικού Ερασιτεχνικού πρωταθλήματος ανόδου στη Β΄ Εθνική (1): 1973.

Δευτεραθλητής Γ΄ Εθνικής Ερασιτεχνικής (άνοδος στη Β΄ Εθνική): 1979-80.

Παρουσίες στη Β΄ Εθνική (7): 1973-74 ως 1978-79 και 1980-81.

Παρουσίες στη Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική (3): 1973 (ειδικό πρωτάθλημα), 1979-80, 1981-82.

Παρουσίες στη Δ΄ Εθνική (14): 1982-83 ως 1986-87, 1992-93 ως 1993-94, 1995-96 ως 1998-99, 2007-08 ως 2009-10.

Ποδοσφαιριστές
Στον Ολυμπιακό Λιοσίων, την περίοδο που αγωνιζόταν στη Β΄ Εθνική αγωνίστηκαν αρκετοί γνωστοί ποδοσφαιριστές που έκαναν καριέρα και σε συλλόγους Α΄ Εθνικής, όπως:

Νίκος Σιδέρης, Γιάννης Γκαϊτατζής: Ολυμπιακός Πειραιώς.

Μ. Τούντας, Τ. Χατζηϊωαννίδης: Εθνικός Πειραιώς

Σιαβάλας, Νικολαΐδης: ΑΕΚ

Άλλοι ποδοσφαιριστές που άφησαν το στίγμα τους στο σύλλογο ήταν οι: Κορνηλάκης, Καραγιώργος, Κουντουριώτης, Αλαφογιάννης, Μελέτης, Μπερτζελέτος, Αντζουλάτος, Παϊπέτης, Σκαφίδας, Μασκαλέρης, Μπότης, Κωνσταντινίδης, Αραπίνης, Κωνσταντόπουλος

ΥΜΝΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΝΕΩΝ ΛΙΟΣΙΩΝ

Ο ρκίζομαιρκιζομαι
Λ ογω τιμης
Υ περηφανα
Μ προς να στεκω
Π αντα να σ αγαπω
Ι κανα να σε φιλω
Α πο καθε κακο
Κ ι οταν ακομη
Ο εχθρος ζυγωσει
Σ ωστος βραχος

Ν α στησω τα στηθια
Ε μπρος απο σενα
Ω ραια να νοιωθω
Ν α γινω θυσια

Λ ιονταρισια εχω
Ι δανικα για σενα
Ο ρκο σου κανω
Σ ε θελω πρωτο
Ι σως σημαινει
Ω ρα μεγαλη
Ν α βγεις νικητης
ΣΤΙΧΟΙ ΠΑΤΣΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΤΣΑΛΗΣ 2009-2010 (ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟ)

Ο Βασίλης Ατσάλης ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στα τμήματα υποδομών του Γ.Σ. Αμαρουσίου και σε ηλικία 16 ετών πήρε την ομάδα του από το χέρι και με 24 γκολ την ανέβασε κατηγορία.

Αμέσως τράβηξε το ενδιαφέρον της Α.Ε. Ηρακλείου που αγωνιζόταν στη Δ’ Εθνική και πήρε μεταγραφή, όπου και έμεινε 3 χρόνια εκεί, αφήνοντας ανεξίτηλο

το στίγμα του πριν οι σειρήνες από τον Απόλλωνα και τη Β’ Εθνική ηχήσουν.

Τον Απόλλωνα ο Ατσάλης τον αγάπησε και σήμερα δηλώνει πρώτα “Απολλωνιστής”. Με τον Απόλλωνα αγωνίστηκε τόσο σε Β’ όσο και σε Γ’ Εθνική και ήταν εκ των βασικών συντελεστών της ομάδας ειδικά στη Γ’ Κατηγορία, όπου αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της και 2ος του ομίλου της. Οι
καλές εμφανίσεις με τον Απόλλωνα του ετοίμασαν ένα συμβόλαιο με τον Ιωνικό στην Α’ Εθνική, που έχει 3 συμμετοχές. Στον Ιωνικό δεν έμεινε πολύ, καθώς ο ίδιος ζήτησε να επιστρέψει στο εξάμηνο πάνω στον Απόλλωνα που είχε πέσει στη Δ’ Εθνική, αλλά ο Ιωνικός τον στέλνει στη Θήβα (Γ’
Εθνική) και την επόμενη χρονιά κατόπιν δικών του έντονων πιέσεων παραχωρείται δανεικός στον Απόλλωνα .

Στον Απόλλωνα ο Ατσάλης βρίσκει το απάγκιο του και κάνει εξαιρετική χρονιά, αλλά και ο Απόλλωνας βρίσκει και πάλι μια αξιόπιστη λύση στην επίθεση του πριν χαθεί στο καιάδα των

προβλημάτων του. Στη συνέχεια ο Ατσάλης κάνει πέρασμα από πολλές ομάδες της Δ’ και της Γ’ Εθνικής, ανάμεσα τους είναι ο Αίας Σαλαμίνας, ο ΠΑΟ ΡΟΥΦ, ο Ολυμπιακός Λιοσίων που σημειώνει σε σχεδόν μισό πρωτάθλημα 20 τέρματα και ο Αγ. Ιερόθεος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ