του Μανώλη Γαβαθιώτη, δημοσιογράφου
Με το ξεχαρβαλωμένο, βαριά άρρωστο σύστημα εξέτασης αθλητών πού υπάρχει, τίποτα δεν εμποδίζει να θρηνήσουμε κι’ άλλους τραγικούς νεκρούς
Ο θάνατος ενός 16χρονου, είναι η μεγαλύτερη τραγωδία, είναι το πιο επώδυνο γεγονός για την ανθρώπινη φύση. Ειδικά όταν πρόκειται για θάνατο αιφνίδιο, για θάνατο αναπάντεχο, ξαφνικό, εκεί πού κανείς δεν το περίμενε, δεν το είχε φανταστεί ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του. Δεν προσφέρεται βεβαίως αυτό το θέμα για συνήθη δημοσιογραφική κάλυψη, πόσο μάλλον για δημοσιογραφική εκμετάλλευση. Αντίθετα, νομίζω ότι προσφέρεται για την δημοσιογραφική ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ και ανάλυση του ευρύτερου πλαίσιου. Αυτού, πού μπορούμε να ονομάσουμε, έλεγχο της υγείας των αθλουμένων. Η, πιο εξειδικευμένα, υγεία στο ποδόσφαιρο.
Προχωράω στο παρακάτω ρεπορτάζ, μόνο και μόνο επειδή πιστεύω ότι με την καταγραφή των ισχυόντων στη σημερινή κοινωνία, ίσως κάπου να βοηθήσω, να μην ξανάχουμε τέτοια γεγονότα με θύματα παιδιά πού αθλούνται, χωρίς να πρέπει, λόγω προβλημάτων υγείας ( πού πολλές φορές ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ, διότι δεν δίνουν συμπτώματα ) να επιδίδονται στο είδος της άθλησης πού επιδίδονται. Ο θάνατος του Αγγελου Τσιπούρα, μπορεί να είναι η αφορμή για μία γενικότερη θεώρηση του πολύπλοκου και παραγνωρισμένου προβλήματος, πού λέγεται ιατρικός έλεγχος αθλουμένων.
Το πόρισμα του ιατροδικαστή αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο θάνατος του Αγγελου οφείλεται σε «οξύ εγκεφαλικό και πνευμονικό οίδημα, παθολογικής αιτιολογίας». Και μόνο από την ανάγνωση αυτού του πορίσματος, γίνεται εμφανές ότι ο Τσιπούρας δεν έπρεπε να παίζει ποδόσφαιρο. Η, ίσως και να μην πείραζε να παίζει ποδόσφαιρο, αν η κατάσταση της υγείας του είχε ελεγχθεί και είχε αντιμετωπισθεί εγκαίρως.
Το θέμα μας όμως, όπως είπαμε δεν είναι αυτό καθ’ αυτό το τραγικό γεγονός ο θάνατος του Αγγελου. Είναι γενικότερα το τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με το θέμα της υγείας όλων όσων ασχολούνται με αυτό και τι μέλλει να συμβεί στο άμεσο μέλλον.
Ερώτηση πρώτη : Υπάρχει ιατρική εξέταση πριν ένας παίκτης αποφασίσει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο ; Εδώ, οι απαντήσεις … ποικίλουν ! Κατ’ αρχήν, δεν υπάρχει ο υπεύθυνος φορέας, πού θα το διαπιστώσει. Κάθε Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων, ακολουθεί τη δική της τακτική. Πολλά λέγονται και θρυλούνται και αν είναι αλήθεια έστω τα μισά, τότε μιλάμε για ένα διαβρωμένο, ένα σάπιο, ένα ΒΑΡΙΑ ΑΡΡΩΣΤΟ σύστημα … υγείας
Το καθεστώς πού φαίνεται να επικρατεί, είναι η λίστα υγείας. Μία ΕΠΣ δηλαδή, προμηθεύεται ιατρικές βεβαιώσεις βάση μιάς λίστας ποδοσφαιριστών πού προωθεί σε ιατρούς. Τα πιστοποιητικά δίδονται είτε κατόπιν εξετάσεων πρόχειρων, πού δεν εξασφαλίζουν απολύτως τίποτα, είτε ακόμα και … χωρίς να προηγηθούν εξετάσεις !
Το κόστος έκδοσης ενός τέτοιου πιστοποιητικού, μπορεί να ξεπερνάει και τα εκατό ευρώ το κεφάλι, πού στο τέλος επιβαρύνουν τις τσέπες των συγγενών των μικρών ποδοσφαιριστών. Από αυτά τα χρήματα, είναι άγνωστο πόσα πάνε στον γιατρό και πόσα αποτελούν έσοδα της ΕΠΣ ή και «άλλων προσώπων» πού έχουν σχέση με τις ΕΠΣ. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, όταν δηλαδή γίνεται πραγματικός έλεγχος υγείας των υποψηφίων ποδοσφαιριστών, η «εξέταση» περιλαμβάνει ένα καρδιογράφημα και μία γενική αίματος.
Αυτά όμως δεν εξασφαλίζουν τίποτα και δεν εγγυώνται τίποτα. Στον υγειονομικό κανονισμό της ΕΠΟ, είναι καταχωρημένες επακριβώς οι εξετάσεις πού ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να γίνονται, ΑΝ ίσχυε η Κάρτα Υγεία Ποδοσφαιριστή, προκειμένου να εκδοθεί δελτίο ιδιότητας. Αποτελούνται βασικά από υπερηχοκαρδιογράφημα, πού ελέγχει τις βαλβίδες, τα αγγεία και διαπιστώνει αν υπάρχει μυοκαρδιοπάθεια. Πράγματα δηλαδή, πού δεν είναι δυνατόν να διαγνωσθούν με ένα απλό καρδιογράφημα, ή μία εξέταση αίματος.
Αυτό το φιλόδοξο πρόγραμμα πού λέγεται Κάρτα Υγείας Ποδοσφαιριστή, το είχε ξεκινήσει η ΕΠΟ πριν από μερικά χρόνια. Το πρόγραμμα αυτό, έφτασε μέχρι τα πρόθυρα της ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ, αφού στο μεταξύ αγοράστηκαν πανάκριβα ιατρικά μηχανήματα ακριβείας, πού εγκαταστάθηκαν στην πλειοψηφία των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων ( ΕΠΣ ). Η αρχή έγινε πιλοτικά, με εφαρμογή του προγράμματος σε οκτώ σταθμούς σε όλη την Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα ήσαν εντυπωσιακά, αλλά συνάμα και ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ !
Σε χίλιους εξετασθέντες με την μέθοδο αυτή, οι ΕΚΑΤΟΝ ΔΕΚΑ αποδείχθηκε ότι ήσαν «εν δυνάμει νεκροί» ! Εν ολίγοις δηλαδή, αν τους εκδίδονταν δελτίο και έπαιζαν ποδόσφαιρο επαγγελματικό, θα έθεταν τη ζωή τους σε άμεσο κίνδυνο !
Το αντίτιμο πού θα ήταν υποχρεωμένος ο κάθε ποδοσφαιριστής να πληρώσει, ώστε να υποβληθεί στις εξετάσεις, ήταν ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ευρώ. Και αυτό, όταν οι ανάλογες εξετάσεις σε μεγάλα νοσοκομειακά συγκροτήματα απαιτούν ποσόν 250 έως 300 ευρώ !
Αυτά όμως τα ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ευρουδάκια του κάθε αθλητή, αν καταβάλλονταν από τον ίδιο στην Ενωσή του, θα «ΕΛΕΙΠΑΝ» σίγουρα από τα έσοδα κάποιων ιατρών ή ιατρικών κέντρων σε διάφορες πόλεις
Αυτοί ήταν δηλαδή που «έχαναν το ψωμί τους», και είναι χαρακτηριστικό, ότι σε ΕΠΣ της Κεντρικής Ελλάδας, το σύστημα δεν εφαρμόστηκε ποτέ, διότι το σταμάτησε ο τοπικός ιατρικός σύλλογος !
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2008, είχε διοργανωθεί από την ΕΠΟ η επίσημη παρουσίαση της έναρξης της λειτουργίας της Κάρτας Υγείας, με τις εξετάσεις πού προαναφέραμε. Μέχρι εκείνη την ημέρα, την παραμονή της παρουσίασης, το κράτος δεν ήταν μόνο σύμφωνο, αλλά και χορηγός της όλης προσπάθειας, την οποία είχε «εναγκαλιστεί» και υποστηρίξει ο τότε υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος.
Και ενώ είχαν ήδη εκδοθεί και σταλεί οι προσκλήσεις για την εκδήλωση, ξαφνικά έπεσε το τηλεφώνημα σε παράγοντες της ΕΠΟ, από τον ίδιο τον κ. Αβραμόπουλο : «Σταματήστε το, δεν θα γίνει» ! * ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ οι άνθρωποι της ΕΠΟ ρώτησαν για ποιο λόγο σταματάει την τελευταία στιγμή ένα τέτοιο έργο * ΚΑΙ τότε, ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας αποκάλυψε ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού ( Γιώργος Ορφανός ) είχε πάει στον ίδιο τον Πρωθυπουργό ( Κώστας Καραμανλής ) και είχε ζητήσει να ματαιωθεί αυτή η λειτουργία της ΕΠΟ, διότι «ο Αβραμόπουλος μπαίνει στα δικά μας χωράφια για τη δική του προβολή» και υπήρχαν και πολλές αντιδράσεις από ιατρικούς συλλόγους
Ερώτηση δεύτερη: Τι γίνεται από δω και πέρα ; * ΑΥΤΗ τη στιγμή, βρισκόμαστε μπροστά σε δύο συγκυρίες, πού φαίνεται πως μπορούν να λειτουργήσουν αρμονικά. Η πρώτη, ότι στη διοίκηση της ΕΠΟ βρίσκονται ΤΡΕΙΣ ΓΙΑΤΡΟΙ, οι οποίοι και αποτελούν την Υγειονομική της Επιτροπή. Είναι οι κ. κ. Γιώργος Σαρρής ( πρόεδρος ΕΠΟ ), Γιάννης Οικονομίδης ( πρόεδρος της Υγειονομικής Επιτροπής ) και Γιώργος Βούρβαχης ( πρόεδρος της ΕΠΣ Χανίων και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας ) .
Η δεύτερη συγκυρία είναι ότι στο πόστο του Υφυπουργού Αθλητισμού βρίσκεται ένας εξαιρετικά ευαίσθητος άνθρωπος σε θέματα Νεολαίας και Υγείας των αθλουμένων : Ο Γιάννης Ιωαννίδης, πού όχι μόνον έχει θετική γνώμη για την Κάρτα Υγείας της ΕΠΟ, αλλά θέλει να την επεκτείνει κι’ όλας, σαν θεσμό, και στα άλλα αθλήματα !
Στην προσεχή συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΠΟ, πρόκειται να αποφασιστεί οριστικά και τελεσίδικα, η Κάρτα Υγείας να γίνει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για ΟΛΕΣ της ΕΠΣ, μερικές εκ των οποίων ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΑΚΟΜΑ, προφανώς για να μη χάσουν κάποια … «προνόμια» πού αφορούν τα έσοδα των «ακαδημιών» και των διαφόρων συλλόγων τους
Είχαμε φτάσει στο μέγα κατάντημα, οι δύο μεγαλύτερες και γειτονικές Ποδοσφαιρικές Ενώσεις, της Αθήνας και του Πειραιά, να ακολουθούν διαφορετικές πολιτικές σ’ αυτό το θέμα. Η μία να αναγκάζει τα σωματεία της να πληρώνουν για την κάρτα υγείας ( 15 ευρώ το κεφάλι, είπαμε ) και η άλλη να μην ασχολείται καν και να αφήνει τα σωματεία της να κερδίζουν χρήματα, για ψηφοθηρικούς λόγους.
Η επίσημη έναρξη της ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ έκδοσης Κάρτας Υγείας, ως προϋπόθεσης για να εκδοθεί δελτίο σε ένα ποδοσφαιριστή, προσδιορίζεται για τον προσεχή Ιούνιο. Κανείς δεν πρόκειται να εξασφαλίζει δελτίο ποδοσφαιριστή από κεί και πέρα και να παίζει επίσημα μπάλα, αν δεν του δοθεί η Κάρτα Υγείας του, πού θα σημαίνει ότι μπορεί να παίζει ποδόσφαιρο, χωρίς να κινδυνεύει η ζωή του.
Σύμφωνα με αυτό το υπεραισιόδοξο σίγουρα σχέδιο ( διότι … στην Ελλάδα ζούμε ) προβλέπεται να λειτουργήσουν ένας υγειονομικός σταθμός σε κάθε ΕΠΣ, εκτός από τις μεγάλες ( Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης ) όπου θα λειτουργήσουν τρείς ή τέσσερις σταθμοί σε κάθε μία.
Επίσης, θα καταβληθεί προσπάθεια για τις επαρχιακές Ενώσεις, να τεθούν σε λειτουργία πλωτοί σταθμοί ( όπως π.χ. το Δελφίνι της Αγάπης στη Δωδεκάνησο ) πλήρως εξοπλισμένοι, οι οποίοι θα μετακινούνται στα νησιά και θα μπορούν να εξετάζουν και να εκδίδουν επί τόπου την Κάρτα Υγείας Ποδοσφαιριστή.
Τι θα γίνει όμως και τι δεν θα γίνει απ’ όλα αυτά ;
Ποιος μπορεί να ξέρει ; Είπαμε … στην Ελλάδα ζούμε …
Μανώλης Γαβαθιώτης
www.parapolitika.gr
Με το ξεχαρβαλωμένο, βαριά άρρωστο σύστημα εξέτασης αθλητών πού υπάρχει, τίποτα δεν εμποδίζει να θρηνήσουμε κι’ άλλους τραγικούς νεκρούς
Ο θάνατος ενός 16χρονου, είναι η μεγαλύτερη τραγωδία, είναι το πιο επώδυνο γεγονός για την ανθρώπινη φύση. Ειδικά όταν πρόκειται για θάνατο αιφνίδιο, για θάνατο αναπάντεχο, ξαφνικό, εκεί πού κανείς δεν το περίμενε, δεν το είχε φανταστεί ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του. Δεν προσφέρεται βεβαίως αυτό το θέμα για συνήθη δημοσιογραφική κάλυψη, πόσο μάλλον για δημοσιογραφική εκμετάλλευση. Αντίθετα, νομίζω ότι προσφέρεται για την δημοσιογραφική ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ και ανάλυση του ευρύτερου πλαίσιου. Αυτού, πού μπορούμε να ονομάσουμε, έλεγχο της υγείας των αθλουμένων. Η, πιο εξειδικευμένα, υγεία στο ποδόσφαιρο.
Προχωράω στο παρακάτω ρεπορτάζ, μόνο και μόνο επειδή πιστεύω ότι με την καταγραφή των ισχυόντων στη σημερινή κοινωνία, ίσως κάπου να βοηθήσω, να μην ξανάχουμε τέτοια γεγονότα με θύματα παιδιά πού αθλούνται, χωρίς να πρέπει, λόγω προβλημάτων υγείας ( πού πολλές φορές ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ, διότι δεν δίνουν συμπτώματα ) να επιδίδονται στο είδος της άθλησης πού επιδίδονται. Ο θάνατος του Αγγελου Τσιπούρα, μπορεί να είναι η αφορμή για μία γενικότερη θεώρηση του πολύπλοκου και παραγνωρισμένου προβλήματος, πού λέγεται ιατρικός έλεγχος αθλουμένων.
Το πόρισμα του ιατροδικαστή αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο θάνατος του Αγγελου οφείλεται σε «οξύ εγκεφαλικό και πνευμονικό οίδημα, παθολογικής αιτιολογίας». Και μόνο από την ανάγνωση αυτού του πορίσματος, γίνεται εμφανές ότι ο Τσιπούρας δεν έπρεπε να παίζει ποδόσφαιρο. Η, ίσως και να μην πείραζε να παίζει ποδόσφαιρο, αν η κατάσταση της υγείας του είχε ελεγχθεί και είχε αντιμετωπισθεί εγκαίρως.
Το θέμα μας όμως, όπως είπαμε δεν είναι αυτό καθ’ αυτό το τραγικό γεγονός ο θάνατος του Αγγελου. Είναι γενικότερα το τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με το θέμα της υγείας όλων όσων ασχολούνται με αυτό και τι μέλλει να συμβεί στο άμεσο μέλλον.
Ερώτηση πρώτη : Υπάρχει ιατρική εξέταση πριν ένας παίκτης αποφασίσει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο ; Εδώ, οι απαντήσεις … ποικίλουν ! Κατ’ αρχήν, δεν υπάρχει ο υπεύθυνος φορέας, πού θα το διαπιστώσει. Κάθε Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων, ακολουθεί τη δική της τακτική. Πολλά λέγονται και θρυλούνται και αν είναι αλήθεια έστω τα μισά, τότε μιλάμε για ένα διαβρωμένο, ένα σάπιο, ένα ΒΑΡΙΑ ΑΡΡΩΣΤΟ σύστημα … υγείας
Το καθεστώς πού φαίνεται να επικρατεί, είναι η λίστα υγείας. Μία ΕΠΣ δηλαδή, προμηθεύεται ιατρικές βεβαιώσεις βάση μιάς λίστας ποδοσφαιριστών πού προωθεί σε ιατρούς. Τα πιστοποιητικά δίδονται είτε κατόπιν εξετάσεων πρόχειρων, πού δεν εξασφαλίζουν απολύτως τίποτα, είτε ακόμα και … χωρίς να προηγηθούν εξετάσεις !
Το κόστος έκδοσης ενός τέτοιου πιστοποιητικού, μπορεί να ξεπερνάει και τα εκατό ευρώ το κεφάλι, πού στο τέλος επιβαρύνουν τις τσέπες των συγγενών των μικρών ποδοσφαιριστών. Από αυτά τα χρήματα, είναι άγνωστο πόσα πάνε στον γιατρό και πόσα αποτελούν έσοδα της ΕΠΣ ή και «άλλων προσώπων» πού έχουν σχέση με τις ΕΠΣ. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, όταν δηλαδή γίνεται πραγματικός έλεγχος υγείας των υποψηφίων ποδοσφαιριστών, η «εξέταση» περιλαμβάνει ένα καρδιογράφημα και μία γενική αίματος.
Αυτά όμως δεν εξασφαλίζουν τίποτα και δεν εγγυώνται τίποτα. Στον υγειονομικό κανονισμό της ΕΠΟ, είναι καταχωρημένες επακριβώς οι εξετάσεις πού ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να γίνονται, ΑΝ ίσχυε η Κάρτα Υγεία Ποδοσφαιριστή, προκειμένου να εκδοθεί δελτίο ιδιότητας. Αποτελούνται βασικά από υπερηχοκαρδιογράφημα, πού ελέγχει τις βαλβίδες, τα αγγεία και διαπιστώνει αν υπάρχει μυοκαρδιοπάθεια. Πράγματα δηλαδή, πού δεν είναι δυνατόν να διαγνωσθούν με ένα απλό καρδιογράφημα, ή μία εξέταση αίματος.
Αυτό το φιλόδοξο πρόγραμμα πού λέγεται Κάρτα Υγείας Ποδοσφαιριστή, το είχε ξεκινήσει η ΕΠΟ πριν από μερικά χρόνια. Το πρόγραμμα αυτό, έφτασε μέχρι τα πρόθυρα της ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ, αφού στο μεταξύ αγοράστηκαν πανάκριβα ιατρικά μηχανήματα ακριβείας, πού εγκαταστάθηκαν στην πλειοψηφία των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων ( ΕΠΣ ). Η αρχή έγινε πιλοτικά, με εφαρμογή του προγράμματος σε οκτώ σταθμούς σε όλη την Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα ήσαν εντυπωσιακά, αλλά συνάμα και ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ !
Σε χίλιους εξετασθέντες με την μέθοδο αυτή, οι ΕΚΑΤΟΝ ΔΕΚΑ αποδείχθηκε ότι ήσαν «εν δυνάμει νεκροί» ! Εν ολίγοις δηλαδή, αν τους εκδίδονταν δελτίο και έπαιζαν ποδόσφαιρο επαγγελματικό, θα έθεταν τη ζωή τους σε άμεσο κίνδυνο !
Το αντίτιμο πού θα ήταν υποχρεωμένος ο κάθε ποδοσφαιριστής να πληρώσει, ώστε να υποβληθεί στις εξετάσεις, ήταν ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ευρώ. Και αυτό, όταν οι ανάλογες εξετάσεις σε μεγάλα νοσοκομειακά συγκροτήματα απαιτούν ποσόν 250 έως 300 ευρώ !
Αυτά όμως τα ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ευρουδάκια του κάθε αθλητή, αν καταβάλλονταν από τον ίδιο στην Ενωσή του, θα «ΕΛΕΙΠΑΝ» σίγουρα από τα έσοδα κάποιων ιατρών ή ιατρικών κέντρων σε διάφορες πόλεις
Αυτοί ήταν δηλαδή που «έχαναν το ψωμί τους», και είναι χαρακτηριστικό, ότι σε ΕΠΣ της Κεντρικής Ελλάδας, το σύστημα δεν εφαρμόστηκε ποτέ, διότι το σταμάτησε ο τοπικός ιατρικός σύλλογος !
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2008, είχε διοργανωθεί από την ΕΠΟ η επίσημη παρουσίαση της έναρξης της λειτουργίας της Κάρτας Υγείας, με τις εξετάσεις πού προαναφέραμε. Μέχρι εκείνη την ημέρα, την παραμονή της παρουσίασης, το κράτος δεν ήταν μόνο σύμφωνο, αλλά και χορηγός της όλης προσπάθειας, την οποία είχε «εναγκαλιστεί» και υποστηρίξει ο τότε υπουργός Υγείας κ. Αβραμόπουλος.
Και ενώ είχαν ήδη εκδοθεί και σταλεί οι προσκλήσεις για την εκδήλωση, ξαφνικά έπεσε το τηλεφώνημα σε παράγοντες της ΕΠΟ, από τον ίδιο τον κ. Αβραμόπουλο : «Σταματήστε το, δεν θα γίνει» ! * ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ οι άνθρωποι της ΕΠΟ ρώτησαν για ποιο λόγο σταματάει την τελευταία στιγμή ένα τέτοιο έργο * ΚΑΙ τότε, ο ίδιος ο Υπουργός Υγείας αποκάλυψε ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού ( Γιώργος Ορφανός ) είχε πάει στον ίδιο τον Πρωθυπουργό ( Κώστας Καραμανλής ) και είχε ζητήσει να ματαιωθεί αυτή η λειτουργία της ΕΠΟ, διότι «ο Αβραμόπουλος μπαίνει στα δικά μας χωράφια για τη δική του προβολή» και υπήρχαν και πολλές αντιδράσεις από ιατρικούς συλλόγους
Ερώτηση δεύτερη: Τι γίνεται από δω και πέρα ; * ΑΥΤΗ τη στιγμή, βρισκόμαστε μπροστά σε δύο συγκυρίες, πού φαίνεται πως μπορούν να λειτουργήσουν αρμονικά. Η πρώτη, ότι στη διοίκηση της ΕΠΟ βρίσκονται ΤΡΕΙΣ ΓΙΑΤΡΟΙ, οι οποίοι και αποτελούν την Υγειονομική της Επιτροπή. Είναι οι κ. κ. Γιώργος Σαρρής ( πρόεδρος ΕΠΟ ), Γιάννης Οικονομίδης ( πρόεδρος της Υγειονομικής Επιτροπής ) και Γιώργος Βούρβαχης ( πρόεδρος της ΕΠΣ Χανίων και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας ) .
Η δεύτερη συγκυρία είναι ότι στο πόστο του Υφυπουργού Αθλητισμού βρίσκεται ένας εξαιρετικά ευαίσθητος άνθρωπος σε θέματα Νεολαίας και Υγείας των αθλουμένων : Ο Γιάννης Ιωαννίδης, πού όχι μόνον έχει θετική γνώμη για την Κάρτα Υγείας της ΕΠΟ, αλλά θέλει να την επεκτείνει κι’ όλας, σαν θεσμό, και στα άλλα αθλήματα !
Στην προσεχή συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΠΟ, πρόκειται να αποφασιστεί οριστικά και τελεσίδικα, η Κάρτα Υγείας να γίνει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για ΟΛΕΣ της ΕΠΣ, μερικές εκ των οποίων ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΑΚΟΜΑ, προφανώς για να μη χάσουν κάποια … «προνόμια» πού αφορούν τα έσοδα των «ακαδημιών» και των διαφόρων συλλόγων τους
Είχαμε φτάσει στο μέγα κατάντημα, οι δύο μεγαλύτερες και γειτονικές Ποδοσφαιρικές Ενώσεις, της Αθήνας και του Πειραιά, να ακολουθούν διαφορετικές πολιτικές σ’ αυτό το θέμα. Η μία να αναγκάζει τα σωματεία της να πληρώνουν για την κάρτα υγείας ( 15 ευρώ το κεφάλι, είπαμε ) και η άλλη να μην ασχολείται καν και να αφήνει τα σωματεία της να κερδίζουν χρήματα, για ψηφοθηρικούς λόγους.
Η επίσημη έναρξη της ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ έκδοσης Κάρτας Υγείας, ως προϋπόθεσης για να εκδοθεί δελτίο σε ένα ποδοσφαιριστή, προσδιορίζεται για τον προσεχή Ιούνιο. Κανείς δεν πρόκειται να εξασφαλίζει δελτίο ποδοσφαιριστή από κεί και πέρα και να παίζει επίσημα μπάλα, αν δεν του δοθεί η Κάρτα Υγείας του, πού θα σημαίνει ότι μπορεί να παίζει ποδόσφαιρο, χωρίς να κινδυνεύει η ζωή του.
Σύμφωνα με αυτό το υπεραισιόδοξο σίγουρα σχέδιο ( διότι … στην Ελλάδα ζούμε ) προβλέπεται να λειτουργήσουν ένας υγειονομικός σταθμός σε κάθε ΕΠΣ, εκτός από τις μεγάλες ( Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης ) όπου θα λειτουργήσουν τρείς ή τέσσερις σταθμοί σε κάθε μία.
Επίσης, θα καταβληθεί προσπάθεια για τις επαρχιακές Ενώσεις, να τεθούν σε λειτουργία πλωτοί σταθμοί ( όπως π.χ. το Δελφίνι της Αγάπης στη Δωδεκάνησο ) πλήρως εξοπλισμένοι, οι οποίοι θα μετακινούνται στα νησιά και θα μπορούν να εξετάζουν και να εκδίδουν επί τόπου την Κάρτα Υγείας Ποδοσφαιριστή.
Τι θα γίνει όμως και τι δεν θα γίνει απ’ όλα αυτά ;
Ποιος μπορεί να ξέρει ; Είπαμε … στην Ελλάδα ζούμε …
Μανώλης Γαβαθιώτης
www.parapolitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου