Κακώσεις προσαγωγών και αντιμετώπιση

Οι προσαγωγοί είναι μια μεγάλη και σημαντική ομάδα μυών, που βρίσκονται στην εσωτερική πλευρά του μηρού και ο ρόλος τους είναι να προσάγουν το ισχίο προς τα μέσα, έχουν δε πρωταγωνιστικό ρόλο στο βάδισμα, το τρέξιμο, τη σταθερότητα, την πλαστικότητα και ελαστικότητα του ισχίου.
Η θλάση, η ρήξη, η κάκωση και η φλεγμονή στους προσαγωγούς είναι συχνότερη στους αθλητές, αλλά συμβαίνει και σε όσους ασχολούνται ερασιτεχνικά με κάποια σπορ ή με τζόκινγκ κ.λπ. Θλάση και ρήξη των προσαγωγών.
Η θλάση, η ρήξη, η κάκωση και η φλεγμονή στους προσαγωγούς είναι πράγματι συχνότερες στους αθλητές αλλά και σε όσους ασχολούνται ερασιτεχνικά με κάποια σπορ (ειδικότερα ποδόσφαιρο, μπάσκετ ,άλμα εις μήκος, ποδηλασία κ.ά.). Τόσο, λοιπόν, στα αθλήματα όσο και στις άλλες περιπτώσεις, οι τραυματισμοί αυτών των μυϊκών ομάδων είναι συχνοί και ο διαχωρισμός και η διάγνωση είναι δύσκολη και περίπλοκη. Γι' αυτόν το λόγο, αν ποτέ βιώσετε αυτή την εμπειρία, συμβουλευθείτε αμέσως τον ειδικό γιατρό που θα πρέπει να πιστοποιήσει με ακρίβεια τη βλάβη, αποκλείοντας κατάγματα ή άλλες κακώσεις, π.χ. συνδέσμων, τενόντων κ.λπ., έτσι ώστε να καθοριστεί η κατάλληλη αγωγή για την αντιμετώπισή της.
Η πλέον συνηθισμένη βλάβη είναι κάποια «διάταση» ή μερική ρήξη (θλάση) των ινών του προσαγωγού μυός που, παρά τη σχετικά μικρή έκταση, συνοδεύεται από οξύ διαξιφιστικό και διάχυτο πόνο, που οδηγεί στην παροδική αδυναμία χρήσης του σκέλους, στήριξης και βάδισης. Η κατηγορία αυτή, με την έγκαιρη ιατροφαρμακευτική αγωγή, την ανάπαυση και τη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση αποκαθίσταται πλήρως μέσα σε 10-15 ημέρες.
Αντιμετώπιση των κακώσεων των προσαγωγών
Σε περίπτωση φλεγμονώδους κατάστασης, ο ορθοπεδικός θα δώσει αντιφλεγμονώδη, αναλγητικά και μυοχαλαρωτικά φάρμακα και ο φυσικοθεραπευτής θα χρησιμοποιήσει υπέρηχους, ιοντοφόρεση, φωνοφόρεση, ρεύματα αναλγησίας, laser, μαγνητικά πεδία, δινόλουτρα και ειδική κινησιοθεραπεία με ισομετρικές και διατατικές ασκήσεις. Εδώ ο χρόνος αποκατάστασης είναι μεγαλύτερος.
Πρόληψη των κακώσεων στους προσαγωγούς
Τι μπορούμε, όμως, εμείς να κάνουμε για να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο αυτής της κάκωσης; Υπάρχει πρόληψη τέτοιων ατυχημάτων; Εν μέρει η απάντηση είναι: Ναι, υπάρχει! Και στηρίζεται στη θεωρία ότι όσο πιο ελαστικός είναι ένας μυς τόσο λιγότερο κίνδυνο διατρέχει να υποστεί διάταση ή ρήξη. Φυσικά, εκτός από την ελαστικότητα, πρέπει να έχει και σταθερότητα και καλή ιδιοδεκτικότητα. Αυτό επιτυγχάνεται με σωστή προθέρμανση για τους αθλητές, ξεκινώντας από γενικό «ζέσταμα» όλου του σώματος και ειδικά των προσαγωγών, όπου προτείνονται οι διατατικές ασκήσεις (stretching) που δίνουν ευκαμψία και ελαστικότητα, οι σταθεροποιητικές ασκήσεις που δίνουν καλύτερη αντοχή και σταθερότητα, οι ισομετρικές ασκήσεις που δίνουν μεγαλύτερη δύναμη και οι ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας που δίνουν καλύτερο έλεγχο και ακρίβεια στην κίνηση. 


Ολες αυτές οι ασκήσεις, κατευθυνόμενες από τον ειδικό γυμναστή-εργοφυσιολόγο και το φυσικοθεραπευτή, σίγουρα μειώνουν την πιθανότητα τραυματισμού σε σημαντικό ποσοστό, βελτιώνουν τη φυσική κατάσταση και παρέχουν υψηλότερη απόδοση στο άθλημα, το σπορ ή το χόμπι.
Γεώργιος Ηλ. Γουδέβενος, Φυσικοθεραπευτής- Dr. Manual Medicine Στοκχόλμης Σουηδίας, University of Medicine Florida & San Diego, California, USA, επιστημονικός συνεργάτης Ορθοπεδικής Κλινικής Πανεπιστημίου Κρήτης

www.sportschios.gr